1340. Sabendo que o seu asediado Reino de Granada está condenado a desaparecer polo avance dos reinos veciños, Yusuf I, o Sultán de Granada, embárcase na construción dun edificio que reflicta o esplendor da súa civilización e desafíe ao esquecemento: os palacios da Alhambra. O seu visir, Ibn ao-Jatib (Amr Waked), poeta e xenio adiantado á súa época, participa neste colosal desafío. Pero cando o fillo do sultán, Muhammad V, herda o trono e involúcrao nas novas políticas do seu reinado, o visir se debate entre as ideas do seu antigo mundo e o novo que está a xurdir. As súas crónicas cóntannos a historia da Granada do s. XIV, o canto do cisne da Europa musulmá.