Salvatore, director de cinema de éxito, volve á súa vila natal para asistir ao funeral do seu vello amigo Alfredo, quen foi o proxeccionista do cinema local durante a súa infancia en Sicilia. Axiña os recordos do seu primeiro amor coa bela Elena e de todos os capítulos que marcaron a súa feliz infancia volven á súa mente, conectando a Salvatore coa comunidade que abandonou 30 anos atrás. O pequeno "Totò" non se separaba de Alfredo, que coleccionaba en secreto todos os descartes que o sacerdote -o censor definitivo- cortaba dos filmes proxectados. Como se dun tesouro se tratase, Salvatore rememora todas as caricias e bicos prohibidos conservados nunha vella caixa.