Beatriz e Henrique casaron o día que ela cumpriu 21 anos. Henrique, oficial da mariña, pasa longas temporadas no mar. En terra, Beatriz, que sempre tivo unha relación moi especial coas plantas, coida dos seus 6 fillos. O maior, Jacinto, soña a miúdo con ser un paxaro. Un día, de súpeto, Beatriz desaparece.

Jacinto é o pai da directora Catarina  Vasconcelos, cuxa nai faleceu cando ela tiña 17 anos. A memoria dos avós, os principios vitais de Beatriz, os voos  oníricos de Jacinto, a perda e a imaxinación de Catarina constrúen este fermoso conto cinematográfico, entre o fantástico e a autobiografía, coma un fogar para as pantasmas e para os seus recordos.